Մի անգամ անմադաբնակ կղզում

Մի նավ գիշերով գալիս է անմարդաբանակ կղզու մոտ

Եվ միջի մարդկանց ասում է

-Դուրս եկեք այս կղզի միքիչ զվարճանանք և գնանք

-Նրանք դուրս են գալիս և տեսնում են որ նավը գնում է նրանք գոռում են

-Կանգնիր նավ

-Նավը գնաց իսկ իրանք մնացին այդ կղզու վրա և տեսան որ ծառին գրած է մարդկանց չի կարելի և տեսում են որ մյուս ծառին էլ գրած է, թունավոր օձեր կան։

Նրանցից մի տղա ասում է,

-Եկեք գնանք քնենք և տեսնենք հաջորդ օրը ինչ ենք անում։

-Գիշերը մի աղջիկ ասում է օձը և գոռում է բոլորը քնից արդնանում են և  նրանք ամբողջ գիշեր չեին քնում որովհետև վախենում էին։

Այդպես անցնում է 2 տարի և նրանք դառնում են ջունգլիների մարդ և իմանում էն նրանց ընկերները և գալիս են նրանց փրկելու նրանք գալիս են և նրանց հանդիպում են իրար

Տղան ասում է դու ով ես։

-Ես քո ընկերն եմ չես հիշում ինձ երբ որ դու ապրում էիր քաղաքում

-Նա հիշում է նրա ընկերոջը և փաթաթվում նա ասում է մյուսներին նրանք գալիս են և նավբով գնում են անմարդաբնակ կղզինց։

 

0 comments